Rare dagen

Een paar rare dagen achter de rug. Geen idee of ik nu blij of verdrietig moet zijn. Een van mijn collega's uit mijn team is in het weekend overleden aan kanker. Vorige week heb ik hem nog opgezocht in het ziekenhuis samen met het hoofd personeelszaken. Hij kon toen al niet meer praten maar ik kon zien aan z'n blik dat hij het wel op prijs stelde. Gelukkig heeft hij niet lang hoeven te lijden. Morgen middag is de begrafenis waarbij een groot gedeelte van het personeel van ons bedrijf aanwezig zal zijn. In die zelfde dagen is het tegelwerk van de badkamer klaar; en is de schilder met het paflond al bezig geweest met voorbereiden. Tevens is het badkamer material afgeleverd (de nieuwe wasbak; de deur voor de douch etc) en is de noodkooi in gebruik genomen door moe poes met z'n kleintjes (precies 50 schroefjes en het was klaar!). Alles bij elkaar een grote mengelmoes van "emoties". Het leven gaat door; maar het is niet altijd even leuk... Ook is savonds de poes van twee jaar weer terug gebracht. En laten we het maar niet over de reden hiervoor hebben.