De Fles

Hij is nog dicht.... wanneer kom je Hans?

Toeval ... en whisky

Kijk; dit kan je overkomen. Je komt in het hotel na een dag hard werken en je gaat naar het VIP snack gedeelte van het hotel (verse mango juice mjammie!) en achter me hoor ik plotseling he Ketu wat doe jij dan hier. Susan excom; CFO was dus ook in Manilla. Natuurlijk meteen een update gegeven over de werkweek en contract etc. Na een tijdje kletsen wilde ik me verontschuldigen want ik wilde toch wel erg graag een sigaretje roken. Kom zei ze dan gaan we naar de bar beneden daar kun je ook roken. OK. In de bar bestelde ik een whisky (een gode 25 YO japanse whisky) en ze was meteen geitresseerd:: vertelde dat haar vader ook whisky drinkt en dat ze voor kerstmis haar vader wilde verassen maar er niets van wist. Ik vertelde over mijn wisky tastings elk jaar in Halsdorf en voordat ik het wist werd het een whisky tasting samen met haar tot 2 uur savonds. Ok ik moest de bar man ervan weerhouden om ijs in de 25 Y single csak te doen maar het werd een hele luke avond .... ze vond het zo leuk (en ze houd nu van Ardbeg!) dat ze absoluut niet de rekening wilde delen maar die zelf wilde betalen.... Smorgens werd dit verhaal verteld op werk bij haar goodbyes back to Lux. Vandaag kwamen meerdere collegas bij mij langs je moet dan ook een philipijnse whisky drinken en meenemen voor je collectie natuurlijk. Uh lieve mensen.... bestaat die wel? Nee Talisker is schots... Ardbeg ook. Enfin Meerdere mensen doe nu research.... En hoe dit afloopt? Geen idee!

Doggybag

Rare titel en dan deeze foto... Klopt maar lees maar verder.
Op de terugweg wilde Junard langs de boulevard rijden en via de andere kant weer naar het hotel brengen. Oeps file; via binnen wegen kwamen we toch een stukje verder maar liepen we alsnog vast. Want het ws zondag en de zoveelste dag etc en er was een Maria processie. Ok dacht even wachten en dan weer verder rijden. Uh noppes. Het is zwaar katholiek hier en alles doen ze in het groot en met overtuiging. (ie je kunt op elk moment van de dag in een kerk gaan en dan is er wel een kerkdienst elke dag wel een stuk of 8 a 10 en er zijn tientallen kerken...) . dus wel 40 stuks kwamen langs! Heel even was het droog en kon ik een foto nemen: het Maria beeld wsa beschermd met plastic wegens de regen.... Na een stuk of 6 tikte Junard me op de schouder; hij zag een "gaatje" en we konden rijden. Ik dacht die is gek. Maar ok; hop in de auto en hij had dus een klein jochie van een jaar of 10 'ingehuurd" die op de auto tikte terwijl hij achteruit langs de file reed: als het tikken ophield stopte Junard en als het tikken begon weer achteruit: bij de eerste de beste zijstraat deed Junard het raam open en gaf de jongen de "doggiebag" ( de rest van onze lunch). De jongen lachte en we reden verder. Ik sprak Junard hier over aan. Antwoord ... There are always poor folks who you can help.....

Water

Natuurlijk heb ik dat weer. S'morgens een sms dat ik om half 7 voor het hotel. Zo vroeg Ja want de avond valt vroeg; nu is het 6 uur en het is pikke donker. Ik sta buiten en kijk omhoog grauw; grijs en al snel vallen de eerste waterdruppels. Ok. Maar kijken hoe de dag verloopt. Buiten heerlijk aan de klets met het hotel personeel. De vriendelijkheid is buitengewoon en Junard vertelde later dat dit een typische karakter trek is. Iedereen wil gewoon vriendelijk zijn en een conversatie is zo begonnen. Je hebt dus absoluut niet het gevoel dat ze iets van je willen; eerder het omgkeerde ze willen het gewoon geven. Pracht land. Junard kwam en we gingen naar de vulkaan toe: helaas was alles in mist en regen verscholen. Toch een paar fotos geprobeerd en thuis maar eens kijken of ik er iest van kan maken. De rest van de dag rond gereden hier en daar even gestopt om uit de auto een foto te nemen maar noppes: de regen viel met bakken uit de lucht. Toch door het rijden en praten met Junard heel veel indrukken van het land gekregen. Vele kleine verhaaltjes zou ik kunnen schrijven over vandaag maar ik houd het op maar een. We gingen lunchen en Junard kende me al natuurlijk van de week in Tokyo dus stelde hij een echt "Philipinian Restaurant" voor. Ik zei prima; maar dan bestel jij echt traditioneel voedsel wat je normaal niet zou krijgen... Hij zegt met een grijns weet je het zeker. Ik: I'm here in your country.... Dikke grijns .... Dus naar het restaurant. Normale deur; maar van binnen... knettergek van alles wat glimmen en glinsteren kan hing in het restaurent.. In allerlei kleuren. Psycodelic isn't it?...We werden naar een tafel gewezen en Junard begon te ratelen.. En daar kwam het voedsel. Ok ik heb gegeten: De oren en wangen van de locale variatie van het varken; stukken staart van een os en de buitenkant van de ingewanden van de os. En ik kan je vertellen dat ik gesmuld heb. Het bleken traditionele gerechten te zijn uit de omgeving waar hij was geboren; en hij vond het prachtig. Dus dat kan ik nu ok op mijn lijstje zetten van aparte dingen die ik gegeten heb. Kosten .... 30 euro incl soep; koffie en toetje voor ons samen...

Zullen we verhuizen San?

Ik heb werk voor je gevonden!

Switch

Zoals eerder geschreven is het ook zo gebeurd. Een kamer waarbij ik tijdens mijn werken aan de computer een asbak nast me heb staan. Toch even voor het relaxen even naar buiten. Wham India kwam me als een klap in mijn gezicht. De geur; de "druk" van de lucht. Heerlijk. Voel me als een vis in het water. Hoorde ook wat klassieke muziek. Dus even weer naar de lobby gelopen. en daar speelt nu dus het Philippine Philharmonic Orchestra. Wowsers. Een half uurtje geluisterd met een gratis club med biertje.... Maar mijn grote wens was een bad dus weer terug. Even Dld gebeld maar nam niet op. Tijdverschil : Dld 12:15 - Mnl 19:15.
Zo dat was het voor vandaag. Heb vanavond nog een aantal punten om uit te werken en voor te bereiden voor Maandag. Ik denk dat ik morgen absoluut geen tijd zal hebben en dat dat hopenlijk een sighsteeing dag zal worden. tot morgen!

Manilla

Manilla ....
Ah wat een stad! Ok ik ben van japan gaan houden; maar Manilla dat is zo'n beetje 50% alla Bombay India maar dan zonder bepaalde bijverschijnselen van India.... Prachtig! Ik kijk mijn ogen uit. En het mooiste van vandaag: overal motoren met een overdekte zijspan die als taxi's dient voor de lokale bevolking. Ahhhhh briljant! Het hotel dat ze voor me geboekt hebben is ook helemaal te gek: 200 meter afstand van werk; en omdat we zo vaak hier zijn zijn wij automatisch zeg maar club med van het hotel; oftwel een kleine exclusieve club / vleugel in het hotel waar alles 10x in het kwadraat verbeterd is... ik checkte in aan de grote hotel balie zoals normaal. Toch? Ze zagen mij naam; de man schrok zich een hoedje en werd prompt met een halve hotel staf en egards (ik mocht NIETS zelf dragen) naar de zijvleugel gebracht. Hier een hele mooie houten gelakte tafel met een jonge dame erachter die mij welkom heette. En of ik iets te drinken wilde tijdens het inchecken. klik daar stond de butler zeg maar: wat mag het zijn.... eeeh heeft u toevallig verse mango sap. Maar natuurlijk meneer. En zo werd ik dus ingechecked onderuit zittend in een leren fauteuil met een groot glas vers mango sap naast me. Een naadeeltje; het was een non smoking kamer. (Ik daqcht he dat zal het hele hotel wel zijn) Dus spullen op mijn kamer eerst kijken of de D200 het overleefd had in mijn koffer: en vervolgens vragen of er ergens (zoals in Japan) een smokingroom is.... Trillende handen... Meneer we gaan U meteen omboeken naar een smoking room onze versontschuldigingen... etc etc. Ok die moet nog schoongemaakt worden dus intussen kreeg ik meteen van de zelfde butler nog een glas Mango in mijn handen gedrukt. OK Ik zit nu nog even op de non smoking room; en heb eerst maar even snel een foto gemaakt: het is hier nu half zes savonds en het wordt donker.. (uh trouwens bij aankomst was het.... 30 graden).
Dus dit is het uitzicht. Dit worden een paar hele leuke dagen. Zowiezo heeft de project manager (die uit Manilla komt en hier woont) mij beloofd zondag samen wat te doen. Dus dat worden absoluut veel fotos schieten! Tot morgen! (PS ik heb geen zin naar spelfouten te zoeken... dat corrigeer ik later wel een keer... )

Weerspiegeling

Zo de week zit er op. Dagen van smoregn 6 uur conference call tot savonds 1 uur voorbereiden voor de volgende dag. Was me het weekje wel. TYO en de Japan hebben een enorme indruk op mij gemaakt. Ik vind het vreslijk jammer dat ik niet heb ik kunnen reizen. In ieder geval wel vanavond een Japanse whisky genuttigd. JAL (Japan Airlines) nodigde ons uit aan het einde van de workshop en natuurlijk gingen wij mee. En waar belanden we. In een karaoke club. Mijn god wat heb ik gelachen. Hoe die jappanners plotseling al hun stijfheid verliezen en helemaal uit hun dak kunnen gaan. Briljant. Het is nu bijna 1 uur snachts en dus snel koffer pakken en naar bed. Want morgen is het om 5 uur op staan om met de trein naar vliegveld te gaan. Dan vlucht naar Manilla: mijn volgende bestemming. Kreeg vanmiddag mail vanukt Manila dat mijn nieuwe team lid Maandag begint met werken. Dus twee dagen samen optrekken en inwerken. Training plannen. En 4 weken "huiswerk" van deze week in twee weken persen. Dus ik kan hem goed gebruiken. Wordt nog leuk. Dus volgende update uit Manilla. Ik hoop dat ik daar wel tijd zal hebben om wat fotos te maken en iets meer te zien.

Reclame

Groot... Opvallend ... en dus een foto waard. Vanochtend 5 uur uit bed; weinig geslapen. Gewerkt met de ploeg to 13:00. Daarna vis restaurant. Schoenen uit en op je knieen aan een klein tafeltje. Wel lekker maar na 3 dagen vis was ik het een beetje zat. Daarna tot 8 uur gewerkt en naar het hotel terug. Omkleden en gelijk door naar Australisch Steak Restaurant. Das andere koek. Kippestukjes en spareribs met 2 biertjes... Iedereen was hondsmoe en dus nu sluiten na deze blog en naar bed. Werk gaat goed maar het blijven rare jongens die Jappaners... (positieve zin) Tot morgen!

Reclame

Het lijkt New York wel....

Ordelijk oversteken

In welke richting dan ook!
(Nd is onder de douche dus ik heb heel even de tijd voor een paar foto's
voordat ik ga bellen/ slapen)

En je paraplu...?

Nou die heeft een eigen bewaakte plek buiten! Met slot en al. Alleen dit hotel heeft 6 van deze bakken.

Verhuisd

Na 1 dag in een hotel bij het vliegveld; nu voor de rest van de week naar het Takanawa hotel in Tokyo: een uurtje rijden met een luxe touring car bus vanaf het vliegveld. Dus de dag stond in het teken van inpakken; ontbijten; uitchecken; reizen;wachten; reizen en inchecken .. en dan is het al weer snel 3 uur smiddags.. Nu de meeting voor vanmiddag voorbereiden. Toch nog even snel bij daglicht de tuin van het hotel gefotografeerd... Ik weet dat ik hier de rest van de week niet aan toe zal komen. Daarna eten en vanavond met de werkploeg tot een uurtje of 10 weer verder alles voorbereiden voor de ontmoeting van morgen. Indrukken van Japan genoeg maar tijd om er echt van te genieten ontbreekt met zo'n werkreis. Tot morgen!

Sfeertje

Even snel een eerste sfeerdump....

Druk!

De tijd vliegt werkelijk voorbij en ik heb het blog en ook Nadiri´s web site een klein beetje laten versloffen. Mijn nieuwe baan heeft een aardige impact en savonds druk bezig met de electriek verder te vernieuwen... Tja dan natuurlijk de normale aandacht aan de familie geven en al gauw vallen een paar zaken af. De volgende dagen helemaal want morgen is het vliegen. Maar dan echt. LUX-AMS-TYO ; week in Tokyo en dan TYO-MNL 4 dagen Manilla en dan MNL-AMS-LUX. Mijn eerste lange zakenreis sinds lange tijd. Dus... geduld ... de verhalen die komen wel!

Sankt Martinstag 2011

Een drukte van belang in het dorp ... Koud was het wel maar ook beregezellig... En natuurlijk hoort een vuurtje erbij...

Buurvrouw op bezoek...

Halloween

Woensdag avond hoorde Nadiri van een party op de Amerikaanse basis ... voor volwassenen! Teleurgesteld reageerde ze waardoor ik oeps de beroemde woorden sprak... "nou dan doen wij toch ook een party!". "Ja Pappa een Halloween party". Weet je wel wat je op je hals haalt sprak Sandra... Nee niet precies maar ik had er wel dikke voorpret aan.

Okidoki... s`avonds papier en pen op de tafel voor mijn beroemde lijstjes en Sandra achter de computer voor de uitnodiging. Op het internet snel een plaatje gevonden en dat was al weer klaar. De volgende ochtend kon Nadiri 10 vrienden en vriendinnen uitnodigen voor de Halloween party en natuurlijk al ze wilden blijven slapen kon dat ook. Het werden er dus 8 van school en omgeving; en een aantal volwassenen... 3 kinderen bleven slapen.

En de creativiteit? OK daar gaan we. Pompoenen en fakkels buiten met een heksenvuur; poppen en skeletten; slingers; een doolhof met bliksembol en een schatkist vol met snoepgoed in de slaapkamer (gemaakt van al die dozen die er stonden) ; een poppenkast theater op de zolder... Overal halloween images aan de muur en een uur special effects geluiden voor 1 euro van amazon gedownload... Het feest kon beginnen.... Het was stevig doorwerken om alles voor elkaar te krijgen in een paar dagen; maar een aantal telefoontjes en van alle kanten kwam de hulp aangesnelt. Gekleurde pannekoeken; salade; bowl... Pompoensoep door de buurvrouw; gekleurde lampen door de electricien.. ga maar door. Het was bere-gezellig en dat vonden de kinderen ook! Vandaag vrij genomen om alles op te ruimen.. Het feestje zal nog lang een impact hebben. Ik had fijne styropoor (kwam onder het oude dak van de badkamer tijdens de verbouwing) in een grote dieren voedsel ton gedaan als schatkist ... en dat zal ik de eerste maanden nog weer overal tegenkomen!

Het blijft leuk...

Samen met je dochter "werken" ....

Nieuw speeltje

Tja je ontkomt er niet aan... lang uitgesteld en ze heeft er zelf aan mee betaalt. DeNintendo dsi heeft z´n intrede gedaan... Ze mag er alleen mee spelen als het huiswerk gedaan is....

Tussenfases ....

Iedere dag een stukje verbetering!

Niet helemaal zoals die zijn moet ....

... Ahum... Daar moet nog aan "gesleuteld" worden....!

Verhuizing...

Van de zolder naar de slaapkamer.... Je moet de spullen toch ergens neerzetten als de zolder leeg moet?!

Doorkijkje!

Je krijgt niet altijd de gelegenheid deze foto te maken!

Hoogtevrees?

Welnee... zonder veiligheids riemen gewoon het dak op!

Een andere gaan en komen...

Geen commentaar....

Een gaan en komen...

Net 2 dagen rust gehad. Erf leeg en alles was weer zoals het was... behalve dan dat het er heel anders uitziet natuurlijk! En dan een telefoontje... Vandaag zijn ze er en stellen ze hun stellage neer... de dakdekkers.... Oftewel de een gaat en de ander komt. Nog even en dan kan ik een foto op het blog zetten... Nu nog niet!

I just love it!

Vanavond kwam ik hem weer tegen op het web. Een van die nummers die mij weer weken blijft achtervolgen. Dus geniet er van:



If you wake up and don't want to smile,
If it takes just a little while,
Open your eyes and look at the day,
You'll see things in a different way.

Don't stop, thinking about tomorrow,
Don't stop, it'll soon be here,
It'll be, better than before,
Yesterday's gone, yesterday's gone.

Why not think about times to come,
And not about the things that you've done,
If your life was bad to you,
Just think what tomorrow will do.

Don't stop, thinking about tomorrow,
Don't stop, it'll soon be here,
It'll be, better than before,
Yesterday's gone, yesterday's gone.

All I want is to see you smile,
If it takes just a little while,
I know you don't believe that it's true,
I never meant any harm to you.

Don't stop, thinking about tomorrow,
Don't stop, it'll soon be here,
It'll be, better than before,
Yesterday's gone, yesterday's gone.

Don't you look back,
Don't you look back.

Details....

Behalve mensen zijn er zoveel details die je kunt fotograferen... Hier een kleine selectie...

Typetjes

Op zo´n dag kun je natuurlijk ook met je D200 op een andere manier uitleven ... Neem nu alleen deze mensen...

Schloss Niederweis

En ze schoot meteen raak!...

Tussen Irrel en Bitburg ligt een mooi klein plaatsje: Niederweis. Dit weekend was daar een middeleeuws festival en dus trokken Nadiri en ik erop uit. En natuurlijk ook de D200 mee. Pappa we gaat met de XC60 want dan kunnen we niet verdwalen... ahum. Ok dochter. Afijn aldaar aangekomen en drie keer door het dorp gereden voor een parkeer plaats kwamen bij de ingang. We keken onze ogen uit. Het was heel doordacht opgezet met niet alleen commerciele stands met duizend en een kitch maar ook allerlei activiteiten die verbonden waren aan de middeleeuwen. Beeldhouwen; troubadours; boogschieten, een smid;een valkenier, een magier etc etc. Werkelijk zo ontzettend veel dat ik maar een sms-je stuurde naar Sandra van "het wordt laat dat kan ik je nu al vertellen!". Pak em beet van half 2 smiddags to 6 uur savonds hebben we genoten van het spektakel.

Nadiri wordt aangevalllen met een verfkwast door een poppenspeler...

Wat ik zelf heel leuk vond is dat heel veel mensen zich hadden verkleed en ik vond in een standje ontzettend leuke kleding voor Nadiri. Meteen passen en kopen dus!

Volgend jaar wil ze weer en dan verkleed... en dan gaan we volgend jaar kleren kopen voor jou pappa! Het leukste moment voor mij was toen ik aan een tafel zat wat te drinken. Nadiri was bij de troubadour een paar meter verder op en ging helemaal op in het verhaal en de muziek. Een paar verklede mensen vroegen of ze bij me aan mochten schuiven. Tuurlijk. Een van de mensen was een ridder. Met zwaard.... En hij ging tegenover mij zitten op de bank. En vergat dat het zwaard uitstak.... Achter hem zat een vrouw met een ahum redelijk achterwerk die met een auw recht omhoog schoot.. Drie rijen dik bulderde iedereen van het lachen! Ik had het niet meer....

Samen zijn we alle standjes afgegaan en heeft ze behalve een paar leuke kettingen voor haarzelf ook voor Mamma en mijzelf een aandenken gekocht van haar eigen zakgeld. Kortom een heerlijke middag met mijn dochter. Als ik deze week later wat tijd heb zet ik wat meer foto´s op een rij op haar website.

Got ya!

Tevreden? Yep. Maar wat had ik graag een FX D700 met ... maar dat is dromen .... ooit... ooit...

Tromgeroffel ......

Ok ik weet het. Jullie zijn nieuwsgierig.... vooruit dan maar.... Maar eerst als het zwart ververst is komt er een nieuwe overzichtsfoto.... Dus tot die tijd moet je het doen met dit....

Pas op ... heksen!

Het was weer een soort van feestdag in Halsdorf. De vrouwengemeenschap hield een gezelligheids bijeenkomst waar natuurlijk de mannen van genoten... versgemaakte taarten dat smaakt! Zo ook was er een vrouw die kinderen van een kleurtje voorzag. Natuurlijk wilde Nadiri ook. Met een drankje in haar hand stond ze geduldig te wachten totdat ze aan de beurt was...

Het uiteindelijke resultaat was ontzettend mooi... met glitters en al!

On top of the world!

Natuurlijk wilde Nadiri de steigers op. Beloofd heeft ze op erewoord het niet te doen als Pappa of Mamma er niet bij is. We zijn samen tot op de een na hoogste gegaan want de hoogste was open en dat vond Pappa te gevaarlijk... Een mooi moment... Pappa wat kan je nu ver kijken... vervolgens keek ze naar beneden en zei... pappa de mensen zijn nu allemaal heel klein... Beetje trots was ik wel...Mag toch?

Veilig kwamen we weer beneden. Een tevreden glimlach om haar gezicht. Haar wens was vervuld.

En het grote werk gaat beginnen!

Ze kwamen en ze werkten .... Het buitenwerk gaat beginnen en we boffen met het weer. Hoe zal het gaan worden....

Creatief met ...

Nadiri had een vriendin op bezoek voor de avond en samen gingen ze door de spullen die ze had gekregen voor haar verjaardag. Kwamen ze met een airbrush tattoo set te voorschijn. Helaas werkte de airbrush niet want daar moesten natuurlijk batterijen in die er niet bijgeleverd waren. Niet getreurd dan maar met de hand! Natuurlijk bleef het niet bij een ....