Nadiri is weer terug thuis en Opa en Oma verblijven nu bij ons. Na enkele dagen niets doen werd het tijd voor een klein uistapje. Ik stelde een bezoek aand de vlindertuin (of liever vlinderkas) voor en dat werd door iedereen geaccepteerd. Ik had natuurlijk de camera mee genomen met natuurlijk het idee om wat foto's te maken. Ahwel. We kwamen de kas binnen en natuurlijk besloeg zowel mijn bril en de lens.... Er liep ook nog een andere fotograaf rond met ietwat meer apparatuur dan dat ik bij me had. Een D300 met macrolens; en een stelsel van kleine flitsers aangebracht aan weerzijde van de lens; samen met een Gitzo statief .... liep een beetje jaloers te zijn... Enfin even een babbeltje gemaakt in verband met de condens: hij zei een minuut of 20 en je kunt klikken! Klopte als een bus. Na 20 minuten haalde ik de lensdop er weer van af en was het prima schieten. Ok het zweet liep me in de ogen en ik was kletsnat! Maar het ging.

Enfin zonder macrolens maar met een D200 en een lichte tele kun je ook aardig vlinders schieten hoor! Na een paar rondjes had ik een foto of 100. Een kleine selectie heb ik onder de "
meer" knop op Nadiri's website geplaatst voor de liefhebbers. Aan het einde liep plotseling Sandra aan mijn arm te trekken. Niet alleen waren er veel vlinders maar er zat ook een kameleon te genieten van de warmte.

Je kon hem amper zien maar hij was er wel. Een indrukwekkend beestje! En de kleine tele was daarvoor prima geschikt. Na afloop een terrasje gepakt en was gegeten. Daarna weer huiswaarts en in alle rust aan de foto"s gewerkt. Morgen is het weer helaas werken want mijn collega moet naar een begrafenis. Maar dan is het alweer weekend met een F1 race... wat een leven!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten