Een week is Sandra weg. Een week waarin veel gebeurd. Een week waarin ook het contact met Sandra erg diep is geweest. We helpen elkaar richting Nadiri en proberen het zo goed mogenlijk te doen. Deze week had ik vrij genomen; om tegelijkertijd Nadiri te laten wennen aan het nieuwe ritme terwijl ik me moest concentreren om mijn leven diepte te geven. Ja het huis is erg veranderd voor mij. Dit moet: de energie en creativiteit is bij mij terug. Dit heb ik aan vorige week overgehouden en aan Sandra te danken. Ik heb de raarste ideen. En het voelt goed. Voor mij begint net zo een nieuwe ontdekkingsreis. En dat is spannend.
Volgende week ga ik weer werken en komt er ook ritme terug in mij leven. Ik kijk om mij heen en voel me vredig. Nadiri slaapt nog; de wasmachine draait. Vele normale activiteiten doe ik met bewustzijn om het hier voor mij en Nadiri een paradijsje te maken.
Ik hoop dat dit me lukt en ik hoop dat ik dit kan delen met iedereen die op bezoek komt of even komt aanwaaien.
Ik voel me gelukkig. Ik voel dat ik leef.
Het is goed.
Ketu
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
2 opmerkingen:
Fijn lieverd om op deze manier toch kontakt te blijven houden zodat we tenminste weten dat jullie het wel redden. Ik hoop dat je dochter, ons kleinkind, opgroeit tot een geweldig mens
liefs Mams
Borps..... er zit nog een stukje karbonade dwars... :o)
Die goeie energie, dat zit wel goed, maak je geen zorgen. :o)
Grtz, Arie
Een reactie posten